Fârâbî (870-950) Orta çağ İslam Dünyasında mantığın, bilimin ve felsefenin kurucusudur. Bu itibarla İslam Felsefesi geleneğinde kendisine muallim-i sânî ünvanı verilmiştir. İslam bilim geleneği bilim tasavvurunu ve yöntemini Fârâbî’ye borçludur. Fârâbî İslam mantık tarihi ve genel mantık tarihinde önemli bir dönüm noktasıdır. Arapçaya intikal eden kadim bilim ve felsefe mirası Fârâbî’nin yorum ve yeniden inşasından geçerek İbn Sînâ, İbn Rüşd, İbn Bâcce, Tûsî, İbn Tumlus, İbn Haldun gibi Arapça yazan pek çok

Ortaçağ felsefesinin zirve ismi İbn Sina deliştirdiği "nefis" kuramında insanı iki boyutu açısından kavramaya çalışır. Metafizik açısından nefs, semavi bir ilkeden gelip insan bedenine ilişerek ona "benliğini" kazandıran manevi bir cevherdir. İbn Sina özellikle insanın akli idrakleri konusunda, nefsin bu semavi-metafizik ilkeyle irtibatını açık olarak ortaya koyar. Diğer yandan nefs, "tabii organik cismin ilk kemali" olarak insan bedenini fiziki bakımdan yönetir. İnsanın beslenme, büyüme, üreme, hareket, d

İnsanın değişmez doğasını oluşturan bilmek ne demektir? Bu sorunun yanıtı, insanın bizzat bilmesini düşünme konusu yaparak çözümlemekle mümkündür. İlkçağlardan bu yana birçok düşünür bu soru ile ilgilenmiş, bilmenin düşünmeye konu yapılması sonucu insanın nasıl bildiğini inceleyen, mantık adını verdiğimiz bir düşünme bilimi, bir sayma ve ölçme bilimi ortaya çıkmıştır. Böylece bilgeler, bilmenin yöntemini ortaya çıkarınca kendisine, doğaya ve tüm varlığa ilişkin bilgisini yeniden gözden geçirmeye başlamıştır