Bu kitap, Hz. Peygamber'e Yahûdî ve Hristiyanlar'ın yönelttikleri soruları ve cevaplarını incelemektedir. Çalışma, İslâmî kaynaklar esas alınarak hazırlanmıştır. Zaten bu konuda Yahûdî ve Hristiyanlar'ın ilk hicrî asırlarda yazılmış kaynak niteliğinde kitapları bulunmamaktadır. Konuyla ilgili müracaat edilecek kaynaklar, Kur'ân-ı Kerîm ve hadîslerdir. Sorular ve cevaplar; bahsi geçen meselelere İslâmiyet'in, Yahûdîlik'in ve Hristiyanlık'ın yaklaşımlarını yansıtmaktadır. İncelenen mevzuları, Hz. Peygamber'in

İslam dininin iki temel kaynağı olan Kur'ân-ı Kerîm'i ve Hz. Peygamber'in söz, fiil ve takrirlerinden oluşan sünnetini günümüze ulaştıranların ilk halkasını, hem Kur'ân-ı Kerîm'de hem de hadis-i şerîflerde övülen ve ?İslam medeniyetinin kurucu nesli olarak nitelendirilen sahâbe nesli oluşturmaktadır. Sahâbîlerin hayatı, kişilikleri, sayıları, sünnete olan bağlılıkları, âdil olup olmadıkları ve kime sahâbî denilip denilmeyeceğiyle ilgili bilgiler yanında onların tespiti de önemli bir konudur.

Vaazlarımızda kullandığımız, günlük hayatımızda birbirimize hatırlattığımız, kitaplarımıza koyup serlevha ettiğimiz, internet ortamında tedavülde olan nice hadîs vardır. Elbette bunlar içinde çokça sahih hadis vardır. Ama bu hadîslerin bazısı vardır ki, uydurmadır, bazısı çok zayıftır, bazısının aslı yok, bazısı ise kitaplarda bile mevcut değildir. Aslında bu, günümüzün sorunu da değildir. Eskiden beri var olan sorunlardan biridir. Bu hadîslere dikkat çekmek ve onları değerlendirmek kaçınılmazdır. Bu hadîsl

Konevî'nin, meşhur olan, kaynaklarda ve muhtelif kütüphanelerde bulunan yazmalarında farklı isimlerle kaydedilmiş bulunan bu kırk hadis şerhinin görülebilen yazmalarında hadis sayısı 26 ila 29 arasında değişmektedir. Bundan dolayı Konevî'nin onu tamamlayamadığı söylenmektedir. Ancak her bölüm başında şerh edilen hadisle birlikte aynı muhtevada olan başka hadisler zikredildiği gibi hadislerin, ehl-i hadis tarafından farklı hadis sayılan diğer rivayetlerine de sıkça atıflar yapıldığı görülmektedir. Bunlarla

Tâbiûn devri, İslam tarihinin en ilginç dönemlerinden biridir. Bu devir, siyasî istikrarsızlıkların hâkim olduğu bir dönem olmasının yanında, gelişmenin ve değişimin de hızlı gerçekleştiği bir zaman dilimi olmuştur. Siyasî ve sosyal alanda yaşanan hareketlilik, beraberinde ilmî faaliyetlere de bir dinamizm getirmiştir. Nitekim İslamî ilimlerin teşekkülü bu dönemde başlamıştır. Tâbiûn âlimleri, sahâbenin ilminden istifade etmişler ve bunu sonraki döneme aktarma sorumluluğunu üstlenmişlerdir. Tâbiûnun ifadel

Hint Altkıtası İslâmın bölgeye girişinden itibaren İslâm coğrafyasının önemli bir parçası haline gelmiştir. Gazneliler döneminden itibaren İslâmın yerleşmeye başladığı bölgede, Delhi Türk Sultanlıkları ve ardından Babürlüler döneminde İslâmî ilimlerin de önemli bir gelişme kaydettiği görülür. Özellikle Şah Veliyyullah Dehlevînin sünnet merkezli ihya faaliyetlerinin etkileri günümüzde bile devam etmektedir. Elinizdeki bu çalışma Hint Altkıtasındaki hadis/sünnet merkezli faaliyetleri Pakistan ekseninde ortay

Hadislerin şifâhen naklinden kitaplardaki tasnifine kadar geçen süreçteki rivayet faaliyetinde yer almış aktörler arasında, güvenilir şahsiyetlerin yanısıra çeşitli gerekçelerle tenkit edilmiş zayıf râvîler de bulunmaktadır. Farklı seviyelerde zayıflık ithamına uğramış bu kişiler, naklettikleri rivayetlerle birlikte hadis ilminin önemli inceleme konularından birini oluşturmuştur. Elinizdeki eser, tenkide uğramış hadis râvîlerini bir araya getiren ve onların ilmî şahsiyetleri ile rivayetlerinin sıhhati üzeri

Otuz yılı aşkın bir süreden beri karınca kararınca yazılan bazı yazılar değişik yayın organlarında okuyucuya sunulmuştu. Bunların, bireyleri dağılmış bir aile görüntüsü veren bu hüzün verici dağınıklıktan kurtarılıp bir araya toplanması ve ana konularına göre sınıflandırılarak okuyucuya yeniden sunulması arzusuyla bu kitap oluştu. Yazılar Hadis Tarihi, Hadis Usûlü ve Muhtelif Konular şeklinde üç ana bölüme ayrıldı. Son bölümdeki yazılar da, görüleceği üzere yine doğrudan veya dolaylı olarak hadisle ilgili

İslâm dininin en önemli esaslarından biri olan hadislerin daha sonraki nesillere intikalinde erkekler yanında hanımlar da İslâm tarihi boyunca büyük hizmetler ifâ etmişlerdir. Ancak onların bu gayretini günümüze kadar ortaya koyan müstakil bir eser te lif edilmemiştir. Bu araştırma şunu göstermiştir ki, İslâm tarihi boyunca hanımlar, İslâmî ilimler içinde en fazla hadis rivâyetiyle meşgul olmuşlar, bazıları, âlî isnâd sahibi olmakla, bazıları da hucce, müsnide ve sika unvanını almakla şöhret kazanmışlardır.