“Yaratan ve Yaratılanlarla İletişim Biçimi Olarak İbâdet” adını verdiğimiz bu kitapta ibâdetlerin; şükran ve tazim duygusuyla Hakk’ın rızasına ulaşmayı, başta insan olmak üzere bütün varlığa şefkat, merhamet ve sevgiyle yaklaşmayı gaye edindiğini ifade etmeye çalıştık. Bir başka ifadeyle ibâdet; insanın sadece Allah ile olan iletişim ve irtibatıyla sınırlı olmayıp, O’nun yarattığı tüm varlıklarla, özellikle insanlarla ilişkilerini de kapsamaktadır. Nitekim mazeret sebebiyle Yaratana karşı yerine getiril

Bu kitapta; dünya-ahiret, madde-manâ, din-bilim vb. mevzular ele alınarak; değerlerin birbirinin alternatifi değil, tamamlayıcısı olduğu, hayata bütüncül bakışın ve insan yaşamında dengenin ancak böyle sağlanabileceği fikri üzerinde durulmaktadır. Denge; hayatın terazisi; varlık, iş ve oluşun üzerine oturduğu temeldir. Yapısal olarak madde ve manâ ( ruh- beden) dengesinden müteşekkil olan insanın; hayatı anlamlı ve verimli olarak yaşayabilmesi, kendisinden bekleneni yerine getirebilmesi de yaratılıştan ge

Çocukluğumuzda, Allah hakkında bize öğretilen en temel bilgi şu idi: “Allah ne yerde ne göktedir; O, mü’minin kalbindedir”. Altmış beş yıldan beri devam eden din eğitim ve öğretimim neticesinde ulaştığım ilmî ve itikadî sonuçla da paralellik arz eden bu söylemden hareketle “İçimizdeki Allah” adını verdiğimiz elinizdeki kitapta; Allah Teâla ile insan ilişkilerini bu bakış açısıyla sunmaya çalıştık. Ülûhiyet / Tanrı fikri, insanın ruhunda var olan aslî bir değer, fıtrî bir gerçekliktir. Öyle ki insan; tüm ins

Birçok Kur’ân yorumcusu, bazı âyetlerden hareketle Kur’ân’ın nüzûl öncesinde O’na müdahale etmek isteyen cin-şeytan gibi varlıkların; nüzûl sonrasında ise O’nu tahrif etmek isteyen insanların müdahalesine karşı ilahî korumanın teminatında olduğunu söyleyerek, bugün orijinal haliyle elimizde bulunan Kur’ân’ın işte bu koruma sonucu aslını muhafaza ettiğini ileri sürmüştür. Bu tezi ispat etmek için de, bazı âyetler bize göre mana akışına ve anlam örgüsüne uygun olmayan görüş ve yorumlara tabi kılınmıştır. Elin

Kurândan ve Dinler tarihinden anladığımıza göre iki türlü din olgusundan bahsetmek mümkündür. Bunlardan biri: insanlar tarafından oluşturulan Tanrı eksenli din, diğeri de vahye dayalı insan eksenli dindir. Vahiy dininin hükümleri ile insanın ihtiyaçları birlikte tetkik edildiğinde, dinin münhasıran insan için vazedildiği; dolayısıyla insan eksenli din nitelendirmesinin isabetli olduğu anlaşılır. Ne var ki Peygamberler döneminde insanı merkeze alan ve onun sorunlarını çözmeyi amaçlayan vahiy dini, zamanla

Özgün çalışmalar yapmak ve yeni fikirler ortaya koymakla mükellef olan akademik çevrede: Yeni bir görüş ortaya koyarsam, acaba bana ne derler? kaygısı, bir tür çevre baskısı söz konusudur. Bu endişeye kapılmayarak şahsî fikirleri açıkça ifade etmek veya hâkim kanaat ve düşünceye muhalif olan ilim adamlarının görüşlerini ortaya koymak, onları benimsemek neredeyse cesaret olarak nitelendirilmekte, bu da ilmî çalışmanın ve fikrî gelişmenin önünde büyük bir engel teşkil etmektedir. Birbirinin şahsiyetini renc

Bilinmektedir ki din; bidayetten günümüze kadar insanlığın hayatında kesintisiz olarak yer alan ve yaşamın her alanında insanın mutluluğunu amaçlayan alternatifsiz bir kurumdur. Kitabî dinin en son ve insanlığın gelişmesine paralel olarak en gelişmiş şekli olan Hz. Muhammed in tebliğ ettiği İslâm, yalnız bir inanç olarak değil, aynı zamanda medeniyet kurmuş bir din olarak insanlığa ve özellikle milletimize çok şey vermiş, kuruluşumuzda ve kurtuluşumuzda hayatî rol oynamıştır. İnsanlığın yolunu aydınlatan b