Hz. Peygamber tarafından insanlık tarihinin en hayırlı nesli olarak tanımlanan sahâbe, son dinin mesajını nesilden nesile aktaran râviler zincirinin ilk halkasıdır. Onlar Kurânı, Sünneti ve genel olarak İslâmı Efendimizin bizzat kendisinden alıp sonraki nesillere nakleden topluluk oldukları için güvenilir birer râvi olmaları şarttır. Sahâbenin güvenilir olmaması, Kurân ve Sünnete yalan ve yanlışın karışmış veya bazı şeylerin gizlenmiş olması ihtimalini gündeme getirecek, bu da İslâma kuşku ile yaklaşma kapı

Bu ümmetin Hz. Peygamber'den sonra gelen en değerli nesli sahâbedir. Sahâbenin değerine bizzat Cenâb-ı Hak Kur'ân-ı Kerîm'de işâret etmiş, Hz. Peygamber de kendilerine Kur'ân'ın işareti doğrultusunda muamelede bulunmuş, sahip oldukları değeri söz ve davranışlarıyla onaylamıştır. Ancak ashâbın değerli olması, kesinlikle masum oldukları yani hata etmedikleri ve günah işlemedikleri anlamına gelmez. Aynı zamanda fazilet ve adâlet sahibi bir nesil olan sahâbe, geçmişten günümüze birçok çalışmaya konu olmuş, leh

Hz. Peygamber'in elçilik görevini ifa ettiği dönemde hayatta bulunmuş, onunla karşılaşmış, ona iman etmiş ve iman üzere vefat etmiş olan kimselere "sahâbî" denir. Resûl-i Ekrem Efendimiz Arap asıllı olduğu ve Arap Yarımadasında yaşadığı için, kendisine iman eden sahâbîlerin buranın sakini olan Araplardan olması çok doğaldır. Peki Araplar dışındaki milletlerden Hz. Peygamber'e iman eden ve sahâbîlik şerefini elde eden kimseler var mıdır? Varsa hangi milletlerden kaç kişi bu şerefe nail olmuştur? Bu çalışma,