Sözlü bir hitap olan ve sözlü hitaplarda bulunması gereken tüm unsurları ihtiva eden Kur’ân’ı Kerîm, nazil olduğu dönemde Hicaz halkı tarafından bilinen ve kullanılan kelime ve ifadelerden oluşmaktadır. Ne var ki, söz konusu kelime ve ifadeler, Kur’ân’ı Kerim’de yeni bir dizim ve anlamla yer almaktadır. Kur’ân-ı Kerim’de genel anlamda muhatap kitlenin inancı sorgulanmakta ve mabûdu eleştirilmektedir. Tevhidi, hakkı, adaleti, ahlâkî ve insanî değerleri esas alan yeni bir varlık tasavvuru, insan ve toplum bil

Erdemli birey ve toplumun oluşumuna katkı sunan değerleri insanlığa sunan Kur’ân’ın özünü teşkil eden tevhid inancı, insanı sadece Allah’a kul olmaya çağırarak onun hem aklını hem de iradesini özgürleştirmeyi amaçlamaktadır. Ancak erdemli bireyin ve toplumun oluşumu, sadece Kur’ân’ın lafzî manasıyla değil onun ruhu mesabesindeki yüce amaçları doğrultusunda tefsir edilmesiyle mümkün olabilmektedir. Keza, toplumun ıslahı ve yeryüzünün imarı da ancak Kur’ân’ın temel hedefleri olan tevhid merkezli varlık tasavv