İslâm düşüncesinin kurucu unsurlarından biri olarak kabul edilen kelâm ilmi, tarihsel olarak Müslümanların inanca dair esaslarını tespit etmenin yanında, gerçeklik algıları ve nesnelere dair kavrayışları üzerinde de önemli etkiler oluşturmuştur. Bu çalışmada, klasik dönem kelâmında geliştirilen cisim, hareket ve nedensellik gibi nesne kuramıyla ilişkili görüşler, ünlü Eşʿariyye kelâmcısı İmâmü’l-Haremeyn el-Cüveynî (ö. 478/1085) örneği üzerinden ele alınmaktadır. Kelâm ilminin İslâm dünyasında oldukça etkil

Kur'ân-ı Kerîm'e göre vahiy, insanlığın yolunu aydınlatan ilâhî bir ışıktır. İnsanoğlu ancak bu ışık sayesinde Yaratıcısı'nın kudretini, yüce sıfatlarını, kâinattaki mutlak hâkimiyetini idrâk edip dünya ve âhirette mutluluğu elde edebilir. İnsanın, vahyin muhtevâsına konu olan hususları yani dinî inanç ve amellere âit meseleleri aklıyla ve bilimin verileriyle keşfetmesi mümkün değildir. Çünkü vahiy hem muhtevâ hem de özel bir iletişim yolu olarak madde ve duyular üstü bir nitelik arzetmektedir. Bu yüzden

Türk toplumunda kişi, verilen örneklerden de anlaşılacağı üzere, ya kendine yetmediğini hissettiği anlarda, ya da gerek kendine gerekse başkalarına mutlu ve sağlıklı bir yaşam dilediğinde Onu yardıma çağırmakta Ondan medet ummaktadır. Ayrıca, yaptığı hatalardan, işlediği günahlardan ötürü kendisini bağışlaması gerektiğinde hekimlik, hakimlik ve tanıklık yapmasını, iyi rastlantılar yaratmasını, şansını, talihini açık tutmasını, kimi yerde zaman ve mesafelere bile hükmetmesini istiyor, son çare olarak Ona baş