İslam dünyasında mushafın ilk basımı Kazan müslümanları tarafından 1803 yılında gerçekleştirilmiştir. Bu girişim dahi Avrupa'dan üç asır sonradır. Mushaf basımı sadece müslümanların kültürel ve eğitim konusu değildir. Mushaf basımı aynı zamanda siyaset, diplomasi ve bürokrasinin de bir konusudur. Mushafı Rusya'da müslümanlardan önce basan Catherine II bunu müslümanlar üzerinde bir hakimiyyet fırsatı olarak görmüş olmalıdır. Matbaanın dini eserlerde kullanılmasında çekinceli davranan İslam dünyası ise, bilg

Kur'ân ilimleri muhkem-müteşâbih, vücuh-nezâir ve tenâsüb gibi Kur'ân-ı Kerim'e dâir bilgileri içeren ilimlerdir. Bunları ikiye ayırmak mümkündür: Bir kısmı garîbü'l-Kur'ân, i'câzu'l-Kur'ân, üslûbu'l-Kur'ân, muhkem-müteşâbih, müşkilü'l-Kur'ân, vücuh-nezâir gibi Kur'ân-ı Kerim'in dili ve edebî yönüyle ilgilidir. Diğer kısmı ise sebeb-i nüzûl, nesh, Mekkî-Medenî gibi Kur'ân'ın nâzil olduğu şartlarla ilgilidir. Kur'ân ilimleri her ne kadar tefsir yöntemleriyle doğrudan ilgili değilse de satır aralarında tefsir

Rasûlullah'a (sas) değişik zaman, mekân ve şartlarda gelen vahiy, O'nun emriyle ve huzurunda, o anda temini mümkün en kolay malzemeye; tablete, tahtaya, hurma kabuklarına, deri parçalarına, kürek kemiklerine vs. yazılmıştır. Vahyin resmî yazılışı dışında Ashâb (ra)'dan bazıları da kendileri için, imkanlarının elverdiği nisbette elde edebildikleri muhtelif malzemelere vahyi yazmaktaydılar. Ancak Rasûlullah (sas)'in huzurunda yazılan Kur'ân-ı Kerîm vahyi hep bu eğreti, iptidâî malzemeler üzerinde kalmamış, da

Kuran vahyinin nüzul sürecinde muhatap kültür homojen bir yapıda olmayıp birbirinden farklı birçok inanç sistemi ve sosyal dokuyu içerisinde barındırmaktadır. Kuran dilini oluşturan kültürler, ilk muhatap olarak Mekkenin dar müşrik ve ticaretle uğraşan toplumundan başka ayrıca çöl hayatının içerisinde yaşayan bedevi kültür, Hz. İsmailden kalan ve Allah inancına sahip Hanif kültür, Medinede yoğun bir şekilde yaşayan Yahudi ve Hristiyanlardan oluşan ehli kitap kültüründen oluşmaktadır. Tüm bunlar birbirinden

Kur'ân-ı Kerîm, kendine özgü ifade üslûbu ile bilinen diğer bütün sözlerden ayrılır. O'nun bu özgün üslûbunun yansımalarından biri, içerisinde 332 defa zikredilen "de ki" hitâbıdır. "De ki" emrinin öncelikli muhâtabı, Kur'ân'ı tebliğ eden Hz. Peygamber'dir. Şu bir gerçektir ki, hiçbir yazar kendi eserinde kendine emretmez. Bu açıdan bakıldığında, "Kur'ân Yüce Allah'ın sözüdür" hükmünün doğruluğu görülebileceği gibi; bazı oryantalistlere ait, "Kur'ân Hz. Muhammed'in (s.a.s.) sözüdür" yargısının yanlışlığı da

Şurası bir gerçektir ki, bir araştırmacı, yaptığı araştırmanın ilmîliği ve kapsayıcılığı açısından gerek kendi dilinde gerekse yabancı bir dilde yazılmış kitap ve makalelerden mümkün olduğu kadar haberdar olmak durumundadır. Bu, yapılan ilmî çalışmalarda tekrarları önlemek ve yeni yeni fikirler geliştirmek bakımından önemlidir. Bu gerçekten hareketle, bu çalışmalarda tefsîr sahasında araştırma yapan herkesin, Türkiye de günümüze kadar makale düzeyinde yapılmış çalışmalardan haberdâr olmasına ve bunlardan is

Yerin-göğün, kâinatın yaratanı ve sahibi Allah a hamd ü senalar ve Dünyevî, Uhrevî, bütün alanlarda izinden yürünecek en güzel örnekleri bize bırakan Resûlullah a salât ü selâm olsun! Türkçedeki ilk yayını 1965 de gerçekleştirilmiş bu mütevâzî kitap, zamanla okuyucuların teveccühüne mazhar olmuş ve gittikçe artan talepleri karşılamak maksadıyla, şimdi yeni bir neşir ile kamu huzuruna çıkmak lüzumu hissedilmiştir. Kur ân-ı Kerîm in her geçen gün yeni yeni tercüme-tefsîrlerinin, dünyanın her yerinde konuşulan

Çalışmamız bir inceleme ile metin tahkikinden meydana gelmektedir. Metni takdim mahiyetindeki bu Türkçe kısım bir giriş ve iki bölümden ibarettir. Giriş kısmında, Kuranın özellikleri, GaribulKuran ilminin doğuşu ve gelişmesi, müellifin devrine kadar bu konuda yazılmış eserler hakkında kısa bilgiler verilmiştir. Birinci bölümde müellifin yaşadığı dönem hakkında genel bir bilgi verdik. Sonra, müellifin hayatı, eserleri ve ilmi mevkiini ele aldık. İkinci bölümde ise, tahkiki yapılan bu eserin ismi ve müellife

Tefsirin Kur ân ilimleri içerisinde mümtaz bir mevkii olduğu kabul edilir. Asr-ı saadetten günümüze kadar İslâm âlimleri ihtisas sahaları ne olursa olsun, tefsir ilmi ile özellikle ilgilenmişlerdir. Asr-ı saadetten başlıyarak birçok âlim, Kur ân tefsirine dair müstakil eserler te lifine yönelmiş ve böylece zengin bir tefsir literatürü teşekkül etmiştir. Arap asıllı müfessirlerin yanında, muhtelif milletlere mensup kimseler de tefsirde temayüz etmişlerdir. Bunlar arasında Türk asıllı âlimlerin bu ilme katkı