Günümüz Kur’an araştırmalarının, Batı oryantalizminin başlattığı konulara ve yöntemlere bağlılığı dikkatlerden kaçmamaktadır. Bunun en temel nedeni Batı’da Kur’an araştırmalarının 1850’li yıllarda başlamış olması ve 1900’lü yılların başından itibaren de ilk döneme ait kadim mushaf fragmanları ve nüshalarını neşretmeleri neticesi oluşan birikim ve Kur’an araştırmalarındaki tecrübedir. Bu birikim batıda çeşitli bilimsel kurumların oluşmasına neden olduğu gibi ayrıca teknik ve teknolojik gelişmelerden de istif

Kur’an ayetleri, 23 yıllık süreçte peyderpey inmiştir. Bu inişte bazı ayetler doğrudan; bazıları ise bir soru veya olaya binaen inmiştir. Tefsir literatüründe bu ikinci kısım, “bir sebebe binaen inen ayetler” başlığında incelenmiştir. Bir sebebe inen ayetlerin anlaşılmasında temel problem, ayetin lafzının umûmîliğine mi itibar edilecek, yoksa sebebin husûsîliğine mi itibar edilecek meselesidir. Yani ayet hakkında indiği şahıs, olay ve soruyla mı sınırlı kalacak, yoksa ayet aynı durumdaki herkese genellenece

İsnâaşeriyye/İmâmiyye/Câferiyye mezhebini Ehl-i Sünnet’ten ayıran en temel ve en belirgin özellik imâmet teorisidir. Bu mezhebin müntesiplerine göre Resûl-i Ekrem’den (s.a.s.) sonra imâmet/halîfelik, Hz. Ali’nin hakkıdır ve bu, âyetlerde belirtilmiştir. Ayrıca imâmet kurumunun ondan sonra onun soyundan gelen on bir imamla devam etmesi gerekir. Dolayısıyla Hz. Ebû Bekr, Hz. Ömer ve Hz. Osman’ın halîfeliği onlara göre geçersizdir. İsnâaşeriyye’nin on ikinci imamı, şu an gaybete ermiş olan ancak kıyâmete yakın

Gerek kendi ifadesiyle, gerek müminlerin kabulüyle, gerekse inanmayanların itiraflarıyla olsun Kur’ân-ı Kerim, bir SÖZ MUCİZESİ’dir. Bu gerçek, Kur’ân’ın bütün muhataplarının ilgisini çekmiş; onun ayetlerini taklit teşebbüsünden tutun, i‘câz fikrini müstakil biçimde işleyen eserlere kadar pek çok faaliyet yapılmıştır. Onun vahiy olduğunu kabullenmeyen ve kendini bilmeyen kimi cahiller, ayetlere benzer söz söylediklerini iddia etmişler; ancak hem kendi zamanlarındaki edebiyat otoriteleri, hem de tarih on

Kur'ân-ı Kerîm'in mü'minlere çağrısı; inançlı, ihlaslı, vasıflı, tavırlı, sabırlı, saygılı, aktif, söylem- eylem bakımından tutarlı, her türlü düşmana ve eyleme karşı uyanık ve hazır, haddini bilen, hakka taraf, âhiret hazırlığı içinde, Allah'ı hatırından çıkarmayan, Allah ve Resûlüne saygılı ve hükümlerine râzı, yaratıklara şefkatli, hürmetli, gayretli, Allah'ın rızasını hayatının gâyesi bilen bir kimlik oluşturma dâvetidir. Bunun anlamı İslâm'da, İslâm ile diriliştir. Bu kitapta Yâ eyyühellezîne âmenû diy

İlahî bir kılavuz olarak insanlığı iki cihan saadetine ulaştırma potansiyeline sahip; insan fıtratıyla uyumlu böylesine muazzam bir metni anlama - yorumlama iddiası taşıyanların, işin ciddiyetinin farkında olup olmadığı kuşkuludur. Tefsir denildiğinde, -sadece Kur'ân'dan hu?ku?m çıkartan Kelâm, Fıkıh ve Tasavvuf gibi disiplinlerin değil, bizzat Tefsir alanında faaliyet gösterenlerin dahi kafasının karışık olduğu bir vâkıadır. Bu bakımdan, Kur'ân-ı Kerim nasıl doğru anlaşılır ve nasıl doğru yorumlanır; işin

Yaşadığımız asrın insanına anlayacağı bir dil ve üslupla Kur'ân'ın hidâyetini sunmak isteyen son dönem İslâm âlim ve aydınları, eski usûlleri de tetkik etmekle beraber, yeni yöntem arayışlarına yönelmişlerdir. Bu yöntem arayışları çerçevesinde, konuları Kur'ân bütünlüğü içerisinde işlemeyi hedefleyen ve bunu yaparken de Kur'ân'ın genel ilke ve prensiplerini devamlı olarak göz önünde bulunduran yeni bir tefsir metodu ortaya çıkmıştır. Bir kısım düşünür ve araştırmacıların, Kur'ânî/İslâmî araştırmaların istik

Birçok Kur’ân yorumcusu, bazı âyetlerden hareketle Kur’ân’ın nüzûl öncesinde O’na müdahale etmek isteyen cin-şeytan gibi varlıkların; nüzûl sonrasında ise O’nu tahrif etmek isteyen insanların müdahalesine karşı ilahî korumanın teminatında olduğunu söyleyerek, bugün orijinal haliyle elimizde bulunan Kur’ân’ın işte bu koruma sonucu aslını muhafaza ettiğini ileri sürmüştür. Bu tezi ispat etmek için de, bazı âyetler bize göre mana akışına ve anlam örgüsüne uygun olmayan görüş ve yorumlara tabi kılınmıştır. Elin

Kur'ân-ı Kerîm'e göre vahiy, insanlığın yolunu aydınlatan ilâhî bir ışıktır. İnsanoğlu ancak bu ışık sayesinde Yaratıcısı'nın kudretini, yüce sıfatlarını, kâinattaki mutlak hâkimiyetini idrâk edip dünya ve âhirette mutluluğu elde edebilir. İnsanın, vahyin muhtevâsına konu olan hususları yani dinî inanç ve amellere âit meseleleri aklıyla ve bilimin verileriyle keşfetmesi mümkün değildir. Çünkü vahiy hem muhtevâ hem de özel bir iletişim yolu olarak madde ve duyular üstü bir nitelik arzetmektedir. Bu yüzden

41 temsilden oluşan bu kitapta; • Kur'ân'ın ‘ayet'leri • Kur'ân semasının ‘yıldız'ları • Kur'ân - Peygamber ilişkileri • Vahiy; monolog değil diyalog • Kur'ân, kâinat kitabı ve kelâmullah • Kur'ân; ehem - mühim / temel, bina ve çatı • Kur'ân: aslî kriter • Kur'ân: nihaî karar • Kur'ân: sağlam zemin • Kur'ân: Allah'ın ipi • Kur'ân: hayat kaynağı • Kur'ân ve aydınlanma • Kur'ân'ın ana işlevi, özü ve amacı • Kur'ân: sanat - medeniyet - kültür • Kur'ân'da her şey var mıdır? • Kur'ân ve diğer kut

İnsanlığın ihtiyaçlarını karşılamak ve ortaya çıkan problemlere çözümler üretmek gayesiyle indirilen Kuran konularına göre tertip edilmiş bir kitap değildir. Bu yüzden şayet herhangi bir konuda onun görüşüne müracaat edilmek istenirse o mesele ile ilgili tüm nassların bir araya getirilerek bunların tarihsel bağlama uygun bir şekilde dizilip yorumlanması gerekmektedir. İşte bu yönteme kısaca konulu tefsir denir. Bu niteliğinden dolayıdır ki konulu tefsir son zamanlarda adından çok söz edilen bir yöntem olara

Bilindiği gibi Kur'an İslam'ın inanç, ibadet ve ahlak esaslarının yanı sıra, dünya ve ahiretle ilgili diğer konularda da aşkın ilkeler koyan yüce bir kitaptır. Bu yüzdendir ki, müslümanlar onun telkin ettiği yüksek idealleri kendilerine rehber edinmişler ve hikmet dolu ifadelerini inceleme konusunda olağanüstü bir gayret ve titizlik göstermişlerdir. Hz. Peygamber (s.a.v) ile başlayan bu gayretler, sahabîlerden tabiîlere ve onlardan da daha sonraki nesillere intikal ederek zamanımıza kadar gelmiştir. Günümüz

Müslümanlar için bilgi objesi olmasının ötesinde hayata yön veren ve bu anlamda varoluşsal bir değer ifade eden Kur'ân, ahlâkî değerlerin tamamen kaybolduğu bir zamanda insanlığa gönderilen bir hidâyet kaynağıdır. Bu kaynaktan gerektiği gibi yararlanmak hiç kuşkusuz Kur'ân'a dönmekten ve onunla hemdem olmaktan geçmektedir. Genelde bu bilinçte olan müslümanlar özelde de Türk toplumu Kur'ân'ı okuma, okutma, ezberleme ve ezberletme konusunda büyük bir hassasiyet göstermektedir. İşte biz de tamamen bu hissiyatl

Batı'da sanayi devriminden sonra yaşanan gelişmeler, İslâmî ilimler için adeta bir dönüm noktası olmuştur. Bundan sonraki süreç, klasik usul ve ilimlere açılan bir savaşa tanıklık etmiştir. Bu süreçten en çok etkilenen alanların başında tefsir ilmi gelmektedir. Bugün gelinen noktada, tefsirle yeni tanışan neslin alana dair bilgilerini tefsire dair soru(n)lar teşkil etmektedir. Genç müfessirler bu süreçte ortaya çıkan kavramlarla düşünmeye başlamışlar, yabancı metodolojileri Batı'dan çok sahiplenmişlerd

Kur'an, varlık âleminin en mükemmel ve en güzel kitabı olarak tüm insanlığa gönderilmiştir. O geçmiş kitaplarla aynı kaynaktan gelmiş olmasına rağmen hem onların içindeki güzellikleri ve hem de onlarda olmayan hüküm ve hikmetleri kendinde toplamış bir kitaptır. Bir söz mucizesi olan Kur'an, gerçekten her konuda son sözü söyleyen, en doğru hükümleri veren, iman ile küfrü, hak ile batılı, doğru ile yanlışı, helal ile haramı, güzel ile çirkini, adalet ile zulmü birbirinden ayırt eden ilahi bir söz ve müke

Bugün insanlık için nübüvvet kültürünü semâvî kitap olarak muhafaza eden tek kaynak Kur'ân-ı Kerîm'dir. Bu yüzdendir ki insan onun derûnî manalarına nüfûz ettikçe, Allah'ı düşünce, akıl ve his yoluyla duymaya, anlamaya, kavramaya ve O'na yakınlaşmaya daha fazla gayret göstermektedir. Bu anlamda Kur'ân-ı Kerîm müminler için bir nur, bir ışık ve bir yol göstericidir. Böyle olunca elbette ki Kur'ân'ın muhtevasını anlamaya çalışmak yanında onun tarihiyle alakalı hususlarda bilgi sahibi olmak da her Müslü

Hindistan'ın İslamlaşmasının mimarı olan Gazneliler hem Orta Asya'dan Hindistan'a olan Müslüman göçlerini teşvik ederek insanlar arasındaki etkileşimi artırmış ve yeni bir toplum modeli oluşturmuş hem de ülkedeki siyasi bütünlüğü sağlamışlardır. Türk soyundan gelen Delhi Sultanları ve Bâbürlüler ile Müslümanların ülkedeki etkisi daha da artmış; siyasi otorite pekişmiş, İslâmî ilimler, mimari ve İslâm sanatları oldukça gelişmiştir. Hindistan'da insanlar arasında ortak bir anlaşma dili icat etme fikri bölgeyi

Tefsir tarihi genel olarak "tedvin öncesi" ve "tedvin sonrası" şeklinde iki ana döneme ayrılmakta ve bu iki kısmın her ikisinin de en nihayetinde hicri ilk üç asır içerisinde bütünüyle tekâmüle ermiş olduğu düşünülmektedir. Böylelikle tefsir tarihi, belli bir bilimsel disiplinin hazırlık, oluşum ve dönüşüm süreçlerini tamamlaması için öngörülebilecek bütün kriterlerden yoksun bir şekilde tasavvur edilmiş olmaktadır. Dahası tedvin dönemindeki faaliyetler ilk iki asırla sınırlı tutularak sonraki dönemler riva

Hurûf-ı mukattaa ile başlayan Kâf sûresi, Mekkî sûrelerin özelliklerine uygun olarak genellikle kısa âyetlerden oluşmaktadır. Cümlelerdeki hazifler ve boşluklar zihni geniş ve derin bir tefekküre sevk etmekte, gayb alemine dair tavsifler ve diyaloglar okuyucuyu bu sahnelerin içerisine çekmektedir. Cehennemliklere ve cennetliklere ait bu sahnelerin insanı yaratan Allah'ın (cc) kuluna şah damarından daha yakın olduğuna ve insanın bütün amellerinin sağ ve sol tarafında bulunan melekler tarafından kayıt altına

Bu kitap, Osmanlı Tetkikleri şeklinde tasarladığımız serinin ilkini oluşturmaktadır. Eser, Osmanlı'nın iki şeyhulislamı ve bir müderrisini konu edinmektedir. Bu üç şahsın ortak noktaları, hem Erzurumlu olmaları, hem de Osmanlı din öğretimine katkıda bulunan din ilimleri otoriteleri olmalarıdır. Şeyhulislamlardan biri, 1861-1920 yılları arasında yaşamış, dönemin dini ve siyasi alanlarında etkili olmuş olan Musa Kazım Efendidir. Diğeri ise 1639-1703 tarihleri arasında yaşamış olan Sultan 3. Mustafa'nın hocas